1 answer 0 about 12 years ago Orgon • przedstawiciel rygoryzmu religijnego, chwali Tartuffe'a, oceniając go po zewnętrznym zachowaniu („biedaczek ten o słodkiej twarzy", „skromny bez miary"), • jest zwolennikiem surowości obyczajowej i religijnej („a przy tym sam dla siebie, jakiż surowy"), • uzurpuje sobie prawo do oceny innych („twoja mowa jest wielce bezbożna"),• nie dostrzega, że działania Tartuffe'a są tylko pozorem pobożności i dobroczynności („Oczy wszystkich obecnych wciąż ku niemu wiodły", „Resztę biednym w mych, oczach rozdzielał bezzwłocznie"), • nie widzi nadmiernego zainteresowania jego żoną („On o wszystko się troszczy, nawet o mą żonę), • sprawuje niepodzielną władzę w rodzinie, • oddala się od rodziny i działa na jej niekorzyść: wypędza Damisa, obiecuje Tartuffe'owi rękę Marianny, powierza mu drażliwy sekret, zapisuje majątek, • naiwny, prostoduszny, uczciwy Orgon staje się przedmiotem manipulacji ze strony tytułowego Świętoszka. Tartuffe • demonstruje swoją pobożność, skromność, ubóstwo („To wzdychał, to się krzyżem rozkładał na ziemi / Aby dotknąć posadzki usty pokornemi",„Resztę biednym w mych oczach rozdzielał bezzwłocznie"), • uprawia rygoryzm religijny doprowadzony do skrajności („W lada drobnostce grzech już dojrzeć gotowy / Za rzecz najbłahszą żąda pokuty i kary), • przenosi surowe zasady religijne nawet na życie prywatne osób świeckich, • człowiek obłudny (hipokryta), ukrywający pod maska pobożności swoje egoistyczne zamiary, • uzasadnia wszelkie poczynania względami religijnymi, • cechuje go niezdolność wybaczania Kleant • reprezentuje typ moralności świeckiej,• trzeźwo ocenia pozory, którym dał się zwieść Orgon („potrafię zawdy / Bez trudności odróżnić udanie od prawdy"), jest zwolennikiem kartezjańskiego racjonalizmu („Im granice rozsądku nigdy nie wy starczą"), ostro krytykuje pobożność na pokaz („Tak znów nic mnie nie mierzi bardziej na ziemi / Niż fałsz, co się pozory bawi nabożnemi), • zwolennik cnoty pojmowanej jako wierność zasadom moralnym („Tak ja nie znam na świecie podnioślejszej rzeczy/Od cnoty, wyższe cele mającej na pieczy"), • zwolennik deizmu: wierzy w Boga, ale odrzuca oficjalne rytuały i formy religijne, uznaje głos sumienia („Wiem, co mówię, a Pan Bóg czyta w mojej duszy"), • uznaje wolność sumienia jako jedyny drogowskaz („Kto przed waszym bałwanem nie uchyli czoła / Dla tego już na świecie nic świętego zgoła!..."), • postuluje życie zgodne z naturą („Co w zgodzie jest z naturą, to im jest przeciwne..."), • głosi pochwałę pokory i łagodności („Ich nabożność jest ludzka, przystępna, łagodna..."). • uznaje głos sumienia i zasady wiary za kryterium postępowania (czyńmy to zawsze, co każe głos boży), • odwołuje się do chrześcijańskiej miłości bliźniego i zakazu wyrządzania mu krzywdy ("czy godzi się to cierpieć komu, by zań własnego syna ojciec wygnał z domu"), • głosi przekonanie, że bliźniemu należy wybaczać ("Ty myśl, że przebaczenie zalecił głos boski) i że chrześcijaninowi przystoi pokora ("Chcesz bronić sprawy niebios, lecz skąd i dlaczego? Czyż potrzeba im ciebie, by skarać winnego?"), • uważa, że emocje, np. gniew, uraza, są złymi doradcami, a konflikt można rozwiązać przy dobrej woli obu stron (,, jeśli mnie posłuchasz, rzecz załatwisz całą, nie czekając, by złe się jeszcze gorszym stało"), • Kleant jako człowiek prawy i uczciwy troszczy się o los rodziny (staje w obronie siostrzeńca), • jest przekonany, że słowa człowieka powinny pozostawać w pełnej zgodności z jego czynami Pani Pernelle • przykład starej dewotki, ogarniętej gniewem na cały świat, • obdarzona ostrym, złośliwym językiem, • występuje przeciwko wszystkiemu, co żyje, poza uwielbianym pobożnisiem, • ślepo wierzy Świętoszkowi i swemu synowi, • krytykuje synową, wnuki i Dorynę, • miota gniewne słowa, w których zawarte są różne informacje o domownikach, • do końca nie może uwierzyć w fałsz Świętoszka. Elmira • młoda, pełna wdzięku druga żona Orgona, • macocha Damisa i Marianny; ma z nimi dobre relacje, prezentuje umiarkowane poglądy, inteligentna, pozbawiona pruderii, • w dobrej sprawie jest gotowa sprowokować szalbierza, by się skompromitował, • działa zdecydowanie, szybko i skutecznie. Doryna • służąca, pokojówka Marianny, prosta dziewczyna, bardzo związana z rodziną Orgona (szczególnie z Marianną), • wygadana, pewna siebie, niedająca się zastraszyć Orgonowi i Świętoszkowi; nie boi się mówić tego, co myśli, rozsądna, potrafi odróżnić prawdę od fałszu; natychmiast odkrywa prawdziwe oblicze Świętoszka, • broni rodzinę przed oszustem; sprytna. dorotka3iad Novice Odpowiedzi: 14 0 people got help

Nie strzyżemy pionowo bocznych ścian żywopłotu, pozwalając rozrastać się krzewom szerzej na dole - w części górnej zachowując wąską formę. Różnica odchylenia powinna wynosić około 10 cm na 1 m wysokości. Oceń. Przycinanie krzewów ozdobnych jest ważnym zabiegiem. Dekoracyjne cięcie zapewni roślinom atrakcyjny wygląd.

Napisz krótką charakterystykę wybranej przez siebie osoby. Użyj co najmniej dwóch poznanych frazeologizmów dotyczących cech charakteru. jest zadaniem numer 60545 ze wszystkich rozwiązanych w naszym serwisie zadań i pochodzi z książki o tytule Nowe Słowa na start! 6 , która została wydana w roku 2022.

maja111z Ligia - była córka króla Ligów i rzymską zakładniczką. Została wychowana w domu Aulusa Plaucjusza i była traktowana jak własna córka. Ligia była zgrabna, piękna, miała długie kręcone blond włosy. W Ligii zakochał się Marek Winicjusz, który walczył o jej względy i w końcu ją porwał. Była skromna, cicha, mądra i wesoła. Także była chrześcijanką. <3 1 votes Thanks 1

Dawid przestrzegał zawsze praw Bożych,był sprawiedliwym królem. Nigdy nie mścił się a miał okazję i Saul bardzo był zazdrosny o Dawida, nie raz nastawał na zycie Dawida. Dawid ukrywał się przed Saulem, i raz Saul był w jaskini tej gdzie schronił się Dawid. Dawid cicho podszedł do Saula i odciął rąbek jego szaty, tym dał przykład ze mógł zabić ale nie zabił, ponieważ przestzregał praw. Dawid słysząc jak Goliat urągał i złorzeczył Bogu , postaanowił rozprawić się z nim rozprawić, najpierw się pomodlił ,następnie strzelił z procy zabijając Goliata. Dawidowi nie podobały się te przekleństwa. . Toczył walki które zawsze wygrywał bo był z nim Bóg Bóg zawarł z Dawidem przymierze . Zawsze zdawał sobie sprawę ze swej pozycji ze nie zawdzięcza własnym podbojom czy dziedzictwu,lecz zawsze uwazał że to dzięki Bogu ,. Dawid gdy zgrzeszył , wiedział o tym, i prosił Boga o okazanie mu łaski. Zdawał sobie sprawę że zgrzeszył i smuci go to co uczynił,prosi aby Bóg wymazał jego występki by mógł się radować gdy zostanie mu to wybaczone. Bóg okazał mu łaskę ,ponieważ Dawid okazał skruchę i pokorę. Zbudowal miasto na górze Syjon, które nazwał Miasto Dawidowe

przeczytaj krótką charakterystykę pewnego krzewu